درچشمِ تو چون معجزه یِ دلبری ات هست
جا دارد اگر دعویِ پیغمبری ات هست

در دوره یِ قحطی شدن عشق و محبت
شهراست زلیخایِ تو و مشتری ات هست

باقیست به جانو دلم امیّدِ وصالت
گه گاه به من تا نِگهِ سرسری ات هست

(آن یار کَزاو خانه یِ ما جایِ پری بود...)
حافظ به تو فرمود که رویِ پری ات هست

یک عمر برایِتو غزل گفتم و گویم...
هرچند دلت پیشِ دلِ دیگری ات هست

++++++++++++

تا دوچشم روشنت تابید بر دنیایِ من
باز شد دروازه یِ خورشید بردنیایِ من

سرزمینِ آرزوهایم پُر از امیّد شد
عشق تا از چشمِ تو خندید بر دنیایِ من

++++++++++++++

چشمانِ ترا ترانه می سازم
شعرِ تَرِ عاشقانه می سازم

تا گُم نکنم مسیرِ عشقم را
از چشمِ ترم نشانه می سازم

+++++++++++

درچشم هایت چشمه ی احساس جاریست
صادق ترین احساس بی وسواس جاریست

برشیشه ی چشمم کشی خوش خطی از عشق
وقتی که از چشمان تو الماس جاریست
(م.زکی زاده)