عشق است کند ممکن ،هر امر محالم را

شیرین کند عشقی ناب ، تا قهوه ی فالم را

در گوش دلم خواند : تقدیر تو دست توست

پاسخ بدهد عشقم هرگونه سوالم را

روز و شب عمر من با آنکه زمستانی ست

گرم است دلم ،چون عشق ،بسته گره شالم را

تا زمزم مهر دوست در سینه ی من جاریست

برچشمه ی چشمانم ،بین اشک زلالم را

بر شکوه - لبان من - ماه رمضان دارند

خواهم رطب عشقت ، افطار حلالم را

بر قله ی سخت عشق ،پرچم زده وقتی دل

بر گردنم آویزم ، باشوق مدالم را

درجان حسود -آتش-افکنده دل شادم

شد شعله بسر چون دید، گل کرده نهالم را

با آنکه چنان آدم ،تبعیدی ام از جنت

با عشق به حوا - حق - افزوده مجالم را

چون معجزه ی عشقت ،حسی ست مسیحایی

یاد تو دهد نو جان ،افسرده خیالم را

((مهدی زکی زاده 16/4/92))