خواستم  ازتو سخن رانم , سخن تعطیل شد

رو که کردم  برغزل ها, انجمن تعطیل شد

زنده ام در شهرِ دودآلوده در درماندگی

دفنِ کارتن خوابِ  زارِ بی کفن ، تعطیل شد

ابتدا آدم مقرر بود باشد در بهشت
دشتِ گندمزار و حوا و....بهشتی زیستن تعطیل شد

عشق بی رنگ است،بمحضِ مشکی و طوسی!شدن

عشق های بی ریا و بی فِتَن تعطیل شد

گفته بیجا(مارمولک):راه ها دارد خدا

هر رهی در آن نباشد سودِ من ، تعطیل شد

هیکلی دارم چنان شیشه،تَرَک برداشته

چونکه تزریقِ ویتامین بر بدن تعطیل شد

بوسه برجامِ لبانِ سرخِ سرمستی،حرام

انتقالاتِ انرژی ،تن به تن ، تعطیل شد

سر به زیر اندازم همچون نقطه چینانِ عزیز

انتقاد از خشکیِ کاه و چمن ، تعطیل شد

نسلِ ما می خواست هریک صاحبِ پیکان شود

طالعم بین،صنعتش بیخ و بُنَن تعطیل شد

وقتی از یارانه خوردن چاق و تنبل گشته ایم

جانمی جان این چهل و چند تومن تعطیل شد

مَردَم و در منزل حرفِ آخرین را می زنم

گفتنِ جز(چشم) در منزل به زن تعطیل شد

 داده ام کلِ حقوقم را به قبضِ آب و برق

پس خریدِ میوه و گوشت و لبن تعطیل شد

هرچه در گرمابه می خواهی کن آوازت بلند

خودکفاشو،چونکه کنسرتِ خفن تعطیل شد

درهمه دنیا پُر است از فقر و فحشا...اختلاس

گفت بیست و سی که اینها در وطن تعطیل شد

گوشه ای از برف و سرما،گوشه ای از گرد و خاک

کسبِ علم و فن در ایرانِ کهن تعطیل شد

حال آزادم مدیران را بجان فرمان بَرَم

برجِ آزادی به حلقم...اُق زدن تعطیل شد

#مهدی.زکی زاده