درسینه ی من میل نگاه تو هویداست

مانند اناری که سر سفره ی یلداست

درچشم توهم عاطفه و مهر الهی

خورشید فروزنده ی در آینه پیداست

گلبرگ دلم از نفس صبح بهارت

چون غنچه ی لبهای تو همواره شکوفاست

زیبایی و مخلوق خداوند جمیلی

هرجاکه تویی چشم ترم گرم تماشاست

یوسف صفتی دررخ و اندیشه و رفتار

هم روی تو،هم کرده و هم فکرتو زیباست

من آدم تبعیدی از باغ بهشتم

خورسند دل خسته ام از باور حواست

درمحفل یلدایی ما تاتو درآیی

کی جای غم و غصه و اندیشه ی سرماست

باآنکه شب دوری تو تار و بلند است

بازآ که امید دل من برتو به فرداست

((مهدی زکی زاده 23/9/92)