پشت پرچین همان باغ که باهم بودیم

دل من مانده درآن لحظه که بی غم بودیم

ثانیه ثانیه لبخند به هم میدادیم

محو شفاف ترین صحبت مبهم بودیم

غنچه ها غبطه به حال دل ما میخوردند

وقتی ازشرم بصورت پرشبنم بودیم

باد در سبزه ی موهای تو تا میرقصید

شانه در شانه ی هم داده و خرم بودیم

باغ از عاطفه ی ناب تو حوا بو شد

معنی ناب ترین واژه ی آدم بودیم

بیست سال است که دور از تو به غم می گذرد

دل من مانده در آن لحظه که بی غم بودیم

((مهدی زکی زاده قریه علی..13/6/92))